جبال شروین-کوههای سوادکوه

جبال شروین نام کوهستانی است که در سده‌های اولیه هجری نقش موثری را در تاریخ طبرستان ایفا نموده است این کوهستان بخشی از جنوب شرقی مازندران بر سر راه قومس به مازندران بوده است و نام خود را از ملک الجبال شروین باوند فرمانروای طبرستان شرقی شامل هزارجریب غربی، فریم و سوادکوه و شهریارکوه گرفته‌است متأسفانه برخی مورخان با ناآگاهی جبال دیلم محل فرمانروایی شروین را در جنوب گیلان می‌دانند. حال آنکه در تاریخ ذکرگردیده که کوهستان فریم (ارتفاعات شهمیرزاد) نیز به جبال دیلم موسوم بوده و در نواحی دیگری از البرز گاهی به جبال دیلم نامگذاری می شد.

زادگاه اسپهبد شروین شامل ارتفاعات جنوبی فریم موسوم به شهریارکوه در جنوب ساری می‌باشد که امروزه شامل بخش شهمیرزاد از توابع سمنان است آبادی ویران شدهٔ آسران زادگاه اسپهبد شروین باوندی بوده است. طایفهٔ او از طوایف روحانیون زرتشتی آسران (آثران نیز به معنی روحانیون نگهبان آتش) در سه کیلومتری جنوب روستای چاشم بوده است.

قرقاول(تیرنگ) پرنده نام آشنا در سوادکوه

قرقاول یکی از زیباترین و پرجمعیت ترین پرندگان ایران است این پرنده رنگین بال در بیشتر جنگلهای شمال کشور زیست می کند . قرقاولهای ایران همه از یک گونه اند ولی با توجه به پراکندگی جغرافیایی و تفاوت های ظاهری برخی آنها را شامل چهار زير گونه :

منطقه ارسباران و دشت مغان

 قرقاولهاي تالش از آستارا تا چالوس

قرقاولهاي گاستان از حدود بابل تا پارك گلستان

قرقاولهاي سرخس در جنگلهاي مرزي سرخس (هريرود)

 

قرقاولها وابستگي زيادي به جنگلهاي و بوته زارها دارند آنها معمولا در جنگلها استراحت و در نقاط باز و كم درخت و كشتزار ها به تغذيه مي پردازند . جنس نرو ماده اين پرنده كاملا با هم تفاوت دارندو رنگ پر آنها برحسب زيرگونه جنس و سن تغيير مي كند . نرها ي بالغ پروبال رنگين و پر زرق و برق و دمي دراز تر و سر و گردن آنها به رنگ سبز تيره براق است . در قرقاولهاي ماده رنگ پرها نخودي تيره با لكه هاي قهوه اي زياد به رنگ محيط اطراف است كه باعث مي شود در دوران طولاني خوابيدن روي تخمها و زمان پرورش جوجه ها از ديد دشمنان پنهان بماند .

منطقه جنگلي جوارم

منطقه جنگلي موسوم به جوارم كه براي احداث پارك در نظر گرفته شده است در فاصله ي حدود 6 كيلومتري شمال تا شمال غربي شهر زيراب و 11 كيلومتري جنوب شهر شيرگاه و در ضلع شرقي جاده ي آسفالته فيروزكوه كه يكي از سه 3 جاده ي مهم ارتباطي تهران به استان مازندران مي باشد قرار دارد .
اين پارك 362 هكتاري بين 45 ، 54 ، 52 تا 34 ، 56 ، 52 طول جغرافيايي و 45 ، 12 ، 36 تا13 ، 14 ، 36 عرض جغرافيايي واقع شده است .
 
-         درختان جنگلي موجود در محدوده ي طرح پارك عبارتند از :
-         ممرز
-         انجيلي
-         راش
-         كلهو
-         افرا
-         توسكا
-         گردو
-         كرات
-         شب خسب
-         بلوط
-         لرگ
-         شيردار
-         توت
-         آزاد
-         انجير
-         نمدار
-         پارك جنگلي جوارم به لحاظ حفاظت از گونه هاي جانوري وحشي موجود در عرصه هاي اطراف پارك و در محدوده پارك نيزحائز اهميت بوده و شكار حيوانات و پرندگان داخل عرصه ممنوع مي باشد .

جنگل های سوادکوه

جنگل های سوادکوه واقع در 45 کیلومتری جنوب غربی ساری، یکی از مکان های طبیعی حفاظت شده است که بافت جنگلی و ترکیب روستایی آن جاذبه خاصی به منطقه بخشیده است. اين شهرستان در دامنه شمالي رشته كوههاي البرز مركزي واقع شده است و هرچه از دامنه‌هاي فوق به طرف شمال حرکت کنیم ارتفاع کاسته میشود تا به منطقه هموار و دشتها مي‌رسد.
به گزارش خبرنگار پارس توریسم، اين منطقه در گذشته‌ي دور مركز حكومت اسپهبدان باوندي بود و پادشاهان آنرا ملوك‌الجبال مي‌ناميدند. دلیل حضور شاهزادگان و شاهان در این منطقه، امنیت نظامی آن بود. وجود دشت، کوهستان و جنگل هر یک به تنهایی در ایجاد امنیت نظامی در گذشته بسیار اهمیت داشت و سوادکوه دارای هر سه ویژگی بود و از نظر استراتژیکی اهمیت فوق العاده ای در آن زمان داشت. در حدود سالهاي 570 الي 607 ميلادي در زمان حكومت انوشيروان و خسروپرويز ساساني اسپهبد قارن بر سوادكوه و شهريار كوه حكومت مي‌كرد. قارن نام كوچكترين فرزند اسپهبدي به حكومت آمل ـ لپور ـ پريم (فريم) رسيده بود. مجموع اين نواحي به اميدواره كوه و سوادكوه معروف بوده و در دوره‌ي اسلامي به قارن كوه معروف شد. گفته می شود که در زمان حمله اعراب به ایران، سوادکوه یکی از معدود مناطقی بود که هرگز توسط اعراب فتح نشد و به دلیل نفوذ ناپذیری به آن لقب سیاه کوه دادند.